680. Bóg się rodzi - KCHB w Szczecinku

KCHB w Szczecinku
Kto uwierzy i ochrzci się,
będzie zbawiony,
kto zaś nie uwierzy,
będzie potępiony.
Mk 16,16
Przejdź do treści

Menu główne:

680. Bóg się rodzi

Biblijne > Kolędy
Bóg się rodzi, moc truchleje,
Pan niebiosów obnażony.
Ogień krzepnie, blask ciemnieje,
Ma granice Nieskończony.
Wzgardzony – okryty chwałą,
Śmiertelny – Król nad wiekami,
A Słowo Ciałem się stało
I mieszkało między nami.
1/5

Cóż masz, niebo, nad ziemiany?
Bóg porzucił szczęście Swoje,
Wszedł pomiędzy lud znękany,
Dzieląc z nim trudy i znoje:
Ach, wycierpiał On niemało,
żeśmy byli winni sami;
A Słowo Ciałem się stało
I mieszkało między nami.
2/5
Potem i króle widziani
Cisną się między prostotą,
Niosąc dary Panu w dani:
Mirrę, kadzidło i złoto;
Bóstwo to razem zmieszało,
Z wieśniaczymi ofiarami.
A Słowo Ciałem się stało
I mieszkało między nami.
4/5
W nędznej szopie urodzony,
Żłób Mu za kolebkę dano;
Cóż jest czym był otoczony?
Bydło, pasterze i siano!
Ubodzy was to spotkało,
Witać Go przed bogaczami.
A Słowo Ciałem się stało
I mieszkało między nami.
3/5
Podnieś rękę, Synu Boży,
Błogosław Ojczyznę miłą -
W dobrych radach, w dobrym bycie,
Wspieraj jej siłę Swą siłą.
Dom nasz i majętność całą
I Twoje wioski z miastami.
A Słowo Ciałem się stało
I mieszkało między nami.
5/5
Wróć do spisu treści | Wróć do menu głównego