(1) Bracia, pragnieniem mego serca i modlitwą, którą zanoszę do Boga za Izrael, jest jego zbawienie.
(2) Daję im bowiem świadectwo, że mają gorliwość dla Boga, ale nie według poznania.
(3) Nie znając bowiem sprawiedliwości Boga, a chcąc ustanowić własną sprawiedliwość, nie poddali się sprawiedliwości Boga.
Rozważania
Rz 10,1–3
ØPaweł jest apostołem pogan, ale najgłębsze pragnienia jego serc są związane z losem Izraela.
ØW tym fragmencie Paweł zarzuca Żydom nierozsądną, nie przemyślaną, pozbawioną wiary i biblijnych podstaw gorliwość. Sam Paweł, jako Saul, wykształcony znawca Zakonu był przykładem takiej właśnie gorliwości. Ta nieracjonalna, ślepa gorliwość prowadziła Żydów, a potem i "chrześcijan" w kierunku morderstw, prześladowania innowierców, rzezi, średniowiecznej inkwizycji i wielu innych pożałowania godnych rzeczy.
ØPaweł po spotkaniu z Chrystusem oparł swoją żarliwość o solidne podstawy, o relację z Chrystusem, o właściwe zrozumienie ksiąg Starego Testamentu. Teraz pragnie by taka sama, dojrzała gorliwość była udziałem jego krewnych według ciała.[zob. Fil 3:4-9„Chociaż i ja mógłbym pokładać ufność w ciele. Jeśli ktoś inny uważa, że może pokładać ufność w ciele, bardziej ja:Obrzezany ósmego dnia, z rodu Izraela, z pokolenia Beniamina, Hebrajczyk z Hebrajczyków, co do prawa - faryzeusz;Co do gorliwości - prześladowca kościoła, co do sprawiedliwości opartej na prawie - nienaganny.Lecz to, co było dla mnie zyskiem, ze względu na Chrystusa uznałem za stratę. Owszem, wszystko uznaję za stratę dla znakomitości poznania Chrystusa Jezusa, mojego Pana, dla którego wszystko utraciłem i uznaję to za gnój, aby zyskać Chrystusa; I znaleźć się w nim, nie mając własnej sprawiedliwości, tej, która jest z prawa, ale tę, która jest przez wiarę Chrystusa, to jest sprawiedliwość z Boga przez wiarę;].
ØTeraz Paweł pisze; "Świadczę bowiem za nimi, że pałają żarliwością do Boga, lecz prawdziwie Go nie znają. Oto odrzuciwszy sprawiedliwość Bożą, próbują na jej miejsce wprowadzić własną sprawiedliwość, nie poddając się sprawiedliwości Boże."
ØDalej Paweł pisze, że Żydzi zastąpili żywą relację z Bogiem, wiarę i zaufanie swoimi ludzkimi wysiłkami, co doprowadziło ich do narodowej pychy, arogancji wobec innych.
ØTen lud twardego karku, nie poddał się Bogu, nie podporządkował sprawiedliwości Bożej, ale wytworzył swoją ludową sprawiedliwość oparta na bezrozumnej gorliwości.
ØGdy czytam List do Rzymian coraz bardziej rozumiem za co Żydzi tak bardzo nienawidzili Pawła.
ØNa temat gorliwości Żydów W. Barclay napisał:
·Posłuszeństwo zakonowi wymagało więc od człowieka nieprzeciętnej gorliwości. Nie było rzeczą łatwą ani wygodną, a często nawet dosyć kłopotliwą. Weźmy pod uwagę sprawę sabatu.
·Człowiek wiedział, jaki odcinek drogi mógł przejść w dniu sabatu. Ciężar noszony przez niego w tym dniu nie mógł przekroczyć wagi dwóch suszonych fig.
·W sabat nie można było przygotować posiłku. Jeżeli chodzi o zdrowie człowieka, to w sabat można było jedynie starać się o jego nie pogarszanie się, a nie o polepszenie.
·Jeszcze w dzisiejszych czasach ortodoksyjni Żydzi w dniu sabatu nie zapalają ognia ani nie włączają światła elektrycznego.
·Jeżeli ogień ma być podtrzymywany na palenisku, do zadania tego wynajmuje się poganina. Jeżeli Żyd jest dosyć bogaty, może sobie zainstalować automat, który w dniu sabatu sam będzie włączał światło.
·Nie jest to powód do śmiechu, lecz do podziwu. Przestrzeganie praw zakonu nie jest rzeczą łatwą. Nikt nie zechciałby się na to zdecydować, gdyby nie był gorliwym wyznawcą swojej religii.
·Żydzi byli i są gorliwymi. Paweł przyznaje im to, choć dodaje, że gorliwość ta jest niewłaściwie ukierunkowana."