List do Rzymian 7,1-6 - KCHB w Szczecinku

KCHB w Szczecinku

Kto ma Syna, ma życie,

kto nie ma Syna Bożego,

nie ma życia.

1Jana 5,12

Przejdź do treści

Menu główne:

List do Rzymian 7,1-6

Biblijne > List do Rzymian

ROZWAŻANIE

Słowa Bożego

List do Rzymian 7, 1-6

(1) Czyż nie wiecie, bracia - mówię przecież do tych, którzy zakon znają - że zakon panuje nad człowiekiem, dopóki on żyje?

(2) Albowiem zamężna kobieta za życia męża jest z nim związana prawem; ale gdy mąż umrze, wolna jest od związku prawnego z mężem.

(3) A zatem, jeśli za życia męża przystanie do innego mężczyzny, będzie nazwana cudzołożnicą, jeśliby jednak mąż zmarł, wolna jest od przepisów prawa i nie jest cudzołożnicą, gdy zostanie żoną drugiego męża.

(4) Przeto, bracia moi, i wy umarliście dla zakonu przez ciało Chrystusowe, by należeć do innego, do tego, który został wzbudzony z martwych, abyśmy owoc wydawali dla Boga.

(5) Albowiem gdy byliśmy w ciele, grzeszne namiętności rozbudzone przez zakon były czynne w członkach naszych, aby rodzić owoce śmierci;

(6) lecz teraz zostaliśmy uwolnieni od zakonu, gdy umarliśmy temu, przez co byliśmy opanowani, tak iż służymy w nowości ducha, a nie według przestarzałej litery.

WSTĘPNE ROZWAŻANIE 7, 1–6

Apostoł Paweł wykazuje tutaj możliwość uwolnienia się Prawa na podstawie samego Prawa. Zawierało ono bowiem stwierdzenie „Człowiek zmarły wolny jest od zobowiązań Prawa” .

Apostoł nie przestaje jednak, na podkreślenie tej formy i stwierdzeniu, że dzięki chrztowi chrześcijan umiera dla Prawa. Paweł wyjaśnia, że chrześcijanin dzięki uzyskanej we chrzcie wolności może podjąć nowe zobowiązania.

Żeby to zilustrować, podaje przykład z życia małżeńskiego. Gdy umiera mąż, żona przechodzi do stanu wolnego i może wejść w nowy związek. Podobnie jest z chrześcijaninem. Dzięki chrztowi, który jest zanurzeniem w śmierci Chrystusa, umiera on dla Prawa. Dawne zobowiązania przestają istnieć i osoba wierząca może przyjąć Chrystusa jako nowego oblubieńca [zob. Ef 4-5; 7-11 „Chociaż i ja mógłbym pokładać ufność w ciele. Jeśli ktoś inny uważa, że może pokładać ufność w ciele, bardziej ja: Obrzezany ósmego dnia, z rodu Izraela, z pokolenia Beniamina, Hebrajczyk z Hebrajczyków, co do prawa - faryzeusz;”

„Lecz to, co było dla mnie zyskiem, ze względu na Chrystusa uznałem za stratę. Owszem, wszystko uznaję za stratę dla znakomitości poznania Chrystusa Jezusa, mojego Pana, dla którego wszystko utraciłem i uznaję to za gnój, aby zyskać Chrystusa; I znaleźć się w nim, nie mając własnej sprawiedliwości, tej, która jest z prawa, ale tę, która jest przez wiarę Chrystusa, to jest sprawiedliwość z Boga przez wiarę; Żeby poznać jego i moc jego zmartwychwstania oraz swój udział w jego cierpieniach, upodabniając się do jego śmierci; Abym jakimkolwiek sposobem dostąpił powstania z martwych.” ].

Paweł nie stwierdza tutaj, że Prawo było złe i trzeba się od niego uwolnić, lecz wykazuje, że Prawo samo z siebie nie mogło dać zbawienia. Zanim człowiek wejdzie w relację z Chrystusem, rządzą nim grzeszne pragnienia, które osądza Prawo [zob. Rz 6:12 „Niechże więc grzech nie króluje w waszym śmiertelnym ciele, żebyście mieli mu być posłuszni w jego pożądliwościach.” ].

Kiedy staje się posłuszny Chrystusowi, otrzymuje Ducha Bożego, który odnawia ludzki umysł, wolę i serce i uzdalnia człowiek do życia w prawie i wolności dziecka Bożego.

ROZWAŻANIA WG WERSETÓW

7:1 którzy zakon znają

Ø Wersety 1 – 6 stanowią kontynuację [zob. Rz 6:14 „Albowiem grzech nad wami panować nie będzie, bo nie jesteście pod zakonem, lecz pod łaską.” ], i objaśniają, dlaczego jesteśmy nie jesteśmy pod prawem.

Z jednej strony prawo dalej istnieje, gdyż Bóg go nie odwołał, nie unieważnił ani nie zniósł.

Z drugiej strony, skoro nasz stary człowiek, czyli pierwszy mąż, o którym mowa w tych wersetach, został ukrzyżowany [zob. Rz 6:6 „Wiedząc to, że nasz stary człowiek został wespół z nim ukrzyżowany, aby grzeszne ciało zostało unicestwione, byśmy już nadal nie służyli grzechowi;” ], nie jesteśmy już pod prawem i nie mamy już z nim nic do czynienia.

Staliśmy się za to żoną Chrystusa, czyli ludźmi, którzy od niego zależą.

Ø Paweł tu wspomina o Bożym Prawie pisanym, to nie odwołuje się do żadnego specyficznego kodeksu prawnego,, ale do zasady obecnej we wszystkich prawach – Greków, Rzymian, Żydów oraz w Prawie biblijnym.

Ø Bez względu na to, jak poważna była zbrodnia popełniona przez przestępcę, to po śmierci nie może on już być za nią sądzony.

7:2

Ø Upadły człowiek opuścił prawidłową pozycję Bożej żony i zapragnął być mężem, dlatego Bóg dał mu prawo, którego w żaden sposób nie jest w stanie zachować.

Prawo przeznaczone jest nie dla żony, lecz dla męża, i zostało nadane nie po to, by obnażyć starego człowieka (zob. w. 5; 3:20; 5:20).

Werset ten zatem nazywa prawo „prawem męża”.

Ø Mężem tutaj (pierwszym mężem) nie jest upadłe ciało ani prawo, lecz wspominany w. 6:6 stary człowiek, który został ukrzyżowany z Chrystusem.

7:2 – 3

Ø Te dwa wersety nie są zawiłą alegorią, lecz zwykłą analogią.

Ø Paweł posługuje się przykładem małżeństwa, aby zilustrować działanie:

1) Fragment ten nie oznacza, że śmierć współmałżonka pozwala chrześcijanom ponownie wejść w związek małżeński; słowa te nie mówią nic o rozwodach ani ponownym małżeństwie.

Ø Zarówno Chrystus, jak i Paweł poruszyli tę kwestię w innych fragmentach [zob. Mt 5:31- 32 „Powiedziano też: Ktokolwiek by opuścił żonę swoją, niech jej da list rozwodowy. A Ja wam powiadam, że każdy, kto opuszcza żonę swoją, wyjąwszy powód wszeteczeństwa, prowadzi ją do cudzołóstwa, a kto by opuszczoną poślubił, cudzołoży. ]; [zob. Mt 19:3 – 12; 1 Kor 7:10-15 ].

7:3

Ø Chodzi o wspomnianego w tych wersetach drugiego męża, którym jest Chrystus.

Ø Prawo małżeńskie nie obowiązuje kobiety po śmierci męża. Wdowy mogą ponownie wychodzić za mąż, Paweł zachęca nawet młodsze kobiety do tego, jeśli tylko potencjalny wybranek jest wierzący [zob. 1Kor 7:39 „Żona związana jest tak długo, dopóki żyje jej mąż; a jeśli mąż umrze, wolno jej wyjść za mąż za kogo chce, byle w Panu.” ]; [zob. 1Tm 5:14 „Chcę tedy, żeby młodsze wychodziły za mąż, rodziły dzieci, zarządzały domem i nie dawały przeciwnikowi powodu do obmowy;” ].

Ø Nawet ten, kto rozwiódł się zgodnie z prawem, może ponownie wstąpić w związek małżeńską.

[zob. 1Kor 7:8-9 „A mówię tym, którzy nie wstąpili w związki małżeńskie, oraz wdowom: Dobrze zrobią, jeśli pozostaną w tym stanie, w jakim ja jestem. Jeśli jednak nie mogą zachować wstrzemięźliwości, niechaj wstępują w stan małżeński; albowiem lepiej jest wstąpić w stan małżeński, niż gorzeć. ]

7,4 przez ciało Chrystusowe

Ø Skoro nasz stary człowiek, czyli stary mąż, został ukrzyżowany z Chrystusem (zob. w. 6:6), jesteśmy uwolnieni od jego prawa i łączymy z nowym Mężem, Chrystusem, Tym, który jest wiecznie żywy. My wierzący, mamy podwójny status.

Ø Zaimek wy w tym wersecie odnosi się do nas w naszym starym statucie upadłego człowieka, który opuścił pierwotną pozycje zależnej od Boga żony i zuchwale obrał pozycje męża i głowy, nie zależnej od Boga.

Ø Domyślny zaimek wy występując w dalszej części tego wersetu (abyście mogli złączyć się) odnosi się do nas i wskazuje na nasz nowy status odrodzonego nowego człowieka, przywróconą, prawidłową pozycję prawdziwej żony Boga [zob. Iz 54:5 „ Bo twoim małżonkiem jest twój Stwórca - jego imię Pan Zastępów - a twoim Odkupicielem Święty Izraelski, zwany Bogiem całej ziemi.”]; [zob. 1Kor 11:3 „A chcę, abyście wiedzieli, że głową każdego męża jest Chrystus, a głową żony mąż, a głową Chrystusa Bóg.” ], która jest od Niego zależna i obiera Go za swoją Głowę.

Ø Nie posiadamy już starego statutu męża, gdyż zostaliśmy ukrzyżowani. Teraz mamy już tylko nowy statut prawidłowej żony, w którym obieramy Chrystusa za swego Męża, i nie powinnyśmy już dłużej żyć według starego człowieka, czyli nie obierać już dłużej starego człowieka za swego męża.

Ø Ponieważ jesteśmy odrodzonym nowym człowiekiem i żoną dla Chrystusa, wszystko, czym jesteśmy i co robimy, wiąże się teraz z Bogiem, które wylewa się z nas jako owoc naszego życia.

Ø Owoc ten jest przeciwieństwem owocu przyniesionego śmierci, który wydaliśmy poprzednio, będąc starym człowiekiem, starym mężem.

przez ciało Chrystusa

Ø Chrystus umarł w zamian za grzeszników i za ich odbył karę śmierci, które wymagało Prawo.

należy do innego

Ø Tak jak wdowa w porównanie dokonane przez Pawła

(w. 2–3) mogła ponownie wyjść za mąż, tak wierzący został uwolniony od wrogiej relacji z Prawem, które go potępiło, i teraz może zostać poślubiony Chrystusowi [zob. Ef 5:24-27 „Ale jak Kościół podlega Chrystusowi, tak i żony mężom swoim we wszystkim. Mężowie, miłujcie żony swoje, jak i Chrystus umiłował Kościół i wydał zań samego siebie, aby go uświęcić, oczyściwszy go kąpielą wodną przez Słowo, aby sam sobie przysposobić Kościół pełen chwały, bez zmazy lub skazy lub czegoś w tym rodzaju, ale żeby był święty i niepokalany.” ]

owoc

Ø Jest to przemienione życie, które uwidacznia się w zmienionej podstawie [zob. Gal 5:22:23 „Owocem zaś Ducha są: miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność, wstrzemięźliwość. Przeciwko takim nie ma zakonu.” ]; [zob. 2Kor 5:21 „Albowiem ja przez zakon umarłem zakonowi, abym żył Bogu.” ].

7:5 w ciele

Ø Pismo używa tego pojęcia, pomijając kwestie moralne, aby opisać fizyczną istotę człowieka [zob. J 1:14 „A Słowo ciałem się stało i zamieszkało wśród nas, i ujrzeliśmy chwałę jego, chwałę, jaką ma jedyny Syn od Ojca, pełne łaski i prawdy.” ]i w sensie moralnym, aby pokazać, że człowiek ma w sobie nieodkupione człowieczeństwo

Ø Zatem w wierzącym istnieją ślady starego człowieka, które pozostaną w nim aż do momentu, w którym otrzyma nowe, odkupione ciało [zob. Rz 8:23 „A nie tylko ono, lecz i my sami, którzy posiadamy zaczątek Ducha, wzdychamy w sobie, oczekując synostwa, odkupienia ciała naszego.” ].

rozbudzone przez Prawo

Ø W człowieku budzi się jego buntownicza natura, kiedy stawia mu nakazy i nakazy. Pragnie robić to wszystko, czego zabrania mu Prawo [zob. Rz 1:23 „oni, którzy znają orzeczenie Boże, że ci, którzy to czynią, winni są śmierci, nie tylko to czynią, ale jeszcze pochwalają tych, którzy to czynią.”].

7:6 uwolnieni od zakonu

Ø Chodzi o odrodzonego ducha ludzkiego, w którym mieszka Pan, który jest Duchem [zob. 2 Tm 4:22 „Pan niech będzie z duchem twoim. Łaska niech będzie z wami.” ]

Wszystko, co wiąże się z odrodzonym duchem, jest nowe i wszystko , co pochodzi z Ducha, jest nowe. Odrodzony duch jest źródłem nowości, ponieważ znajduje się tam Pan, Boże życie i Duch Święty.

Ø Nie chodzi tutaj o wolność polegająca na robieniu wszystkiego, co zabrania Prawo Boże [zob. Rz 3:31 „Czy więc zakon unieważniamy przez wiarę? Wręcz przeciwnie, zakon utwierdzamy.” ].

Ø Jest to wolność od duchowego obowiązku zapłaty za nieprzestrzeganie Prawa Bożego [zob. Gal 3:13 „Chrystus wykupił nas od przekleństwa zakonu, stawszy się za nas przekleństwem, gdyż napisano: Przeklęty każdy, który zawisł na drzewie,” ]

Ø Ponieważ umarliśmy w Chrystusie, kiedy On umarł , nie ma nad nami władzy Prawo, nie obejmuje nas jego jurysdykcja.